۱۳۸۷ اردیبهشت ۱۰, سه‌شنبه

گزارش شمارۀ چهار (۴)
۲۴ سپتامبر ۱۹۹۸/۲ مهر ۱۳۷۷
بازداشت روزنامه نگاران و زندانيان پيشين در ايران

دستگيرى شش روزنامه نگار و منتقد برجستۀ رژيم در جمهورى اسلامى ايران نشان مى دهد كه تهاجمات عليه آزادى مطبوعات در هفته هاى اخير به طرز هشداردهنده اى بالا گرفته است.
سازمان عفو، به عنوان يك نهاد مدافع حقوق بشر، اخيرآ گزارش هایى دريافت كرده مبنى بر بازداشت چهار تن از كارمندان روزنامۀ «توس» در روزهاى ۱۶ تا ۲۰ سپتامبر ۱۹۹۸.
گزارش ها حاكى است كه ماشاالله شمس الواعظين، حميدرضا جلايى پور، محمدصادق جوادى حصارى و ابراهيم نبوى در پى انتشار مقاله اى كه در آن از سياست دولت ايران در قبال مسائل افغانستان و استقرار نيروهاى نظامى ايران در مرزهاى شرقى كشور انتقاد شده بود، دستگير شده اند.
اتهام برخى از اين دستگيرشدگان «محاربه با خدا» اعلام شده كه معمولاٌ مجازات اعدام به همراه دارد.
در ۲۲ سپتامبر ۱۹۹۸ گزارش ديگرى واصل گردید مبنى بر اينكه دو تن از كارمندان «ايرنا»، خبرگزارى رسمى ايران، بازداشت و پس از پنج ساعت بازجويى به زندان اوين منتقل شدند. محمدرضا صادق، معاون اجرايى «ايرنا»، و عليرضا خسروى، مسئول روابط عمومى اين خبرگزارى، در پى شكايتى از سوى محسن رفيقدوست، رئيس بنياد مستضعفين و جانبازان، دستگير شدند.
محمدرضا صادق و عليرضا خسروى فردای روز دستگيرى، يعنى در ۲۳ سپتامبر، پس از آنكه محسن رفيقدوست بر اثر اعتراض كارمندان «ايرنا» شكايت خود را پس گرفت، آزاد شدند.
سازمان عفو همچنين نگرانى خود را از دستگيرى مجدد عباس اميرانتظام در ۸ سپتامبر اعلام مى دارد. او از وزراى سابق است كه در سال ۱۹۷۹ به اتهام جاسوسى دستگير شد و مورد شكنجه قرار گرفت. عباس اميرانتظام در سال ۱۹۹۵ به دلايل پزشكى از زندان به مكان امن ديگرى منتقل گرديد و در بازداشت خانگى قرار گرفت. و سرانجام در سال ۱۹۹۷ از بازداشت خانگى نيز آزاد شد.
طبق گزارش، عباس اميرانتظام اين بار در پى انجام يك مصاحبۀ راديويى و انتقاد از عملكرد اسدالله لاجوردى، رئيس پيشين زندان اوين كه در ۲۳ اوت ۱۹۹۸ به دست اعضاى سازمان مجاهدين خلق به قتل رسيد، دستگير شده است. عباس اميرانتظام هم اكنون در زندان اوين نگهدارى مى شود.
سازمان عفو عقيده دارد كه دستگيرشدگان اخير عمدتاً زندانيان وجدان محسوب مىشوند، زيرا از كاربرد و ترويج خشونت پرهيز كرده و صرفاً بر مبنای اتهامات سياسى دستگير شده اند. از اين رو همۀ آنان بايد فورى و بدون قيد و شرط آزاد شوند.
سازمان عفو از مقامات ايران مى خواهد كه جزئيات دقيق موارد اتهام دستگيرشدگان اخير را اعلام داشته و اجازه دهند كه نحوۀ دادرسى دادگاه هاى مربوطه از سوى منابع مستقل مورد بررسى قرار گيرد. مقامات ايران همچنين بايستى تضمين نمايند كه دادگاه هاى مربوطه، طبق مادۀ ۱۴ کنوانسیون بين المللی حقوق مدنى و سياسى كه ايران نيز آن را امضا كرده، شرايط حداقلی دادگاه هاى عادل و صالح را فراهم آورند.
سازمان عفو به دولت جمهورى اسلامى ايران يادآور مى شود كه ايران از جمله كشورهايى است كه مادۀ ۱۹ اعلامیۀ جهانى حقوق بشر را پذيرفته كه صراحتاً می گويد «همه از حق آزادى عقيده و بيان برخوردارند».
پيش زمينه
روزنامۀ «توس» بلافاصله پس از توقيف روزنامۀ «جامعه» و با امكانات فنى و نيروى انسانى آن آغاز به كار كرد. در پى پيام هاى رسمى و غيررسمى شمارى از رهبران مذهبى كه خواهان اعمال كنترل شديدترى بر مطبوعات كشور شدند، دادگاه انقلاب حكم توقيف روزنامۀ «توس» را به اتهام «اقدام عليه امنيت و منافع ملی و مخالفت با نظام مقدس جمهورى اسلامى» صادر نمود و متعاقباً دفتر اين روزنامه در ۱۶ سپتامبر ۱۹۹۸ مورد هجوم پاسداران انقلاب قرار گرفت.
با انتخاب محمد خاتمى به رياست جمهورى در ماه مى ۱۹۹۷ فضاى نسبتاً بازترى بر جامعه حاكم شده بود، اما تهاجم عليه آزادى مطبوعات در هفته هاى اخير آرام آرام بالا گرفته است. آيت الله سيدعلی خامنه اى اخيرآ به نشرياتى كه به گفتۀ وى «از آزادى بيان براى تضعيف پايه هاى نظام جمهورى اسلامى سوءاستفاده مى کنند» حمله برده است.
علاوه بر «توس» شمار زيادى نشريات ديگر از جمله «ايران فردا»، «راه نو» و «تابان» نيز در روزهاى گذشته توقيف شده اند.

هیچ نظری موجود نیست:

۵١ گزارش عفو

Fiffty-one Amnesty International reports about Iran
http://www.amnesty.org/

توضیح:عبارت Prisoner of Conscience از ابداعات Peter Benenson بنيانگذار سازمان عفو بين الملل می باشد كه طبق تعريف به كسانى اتلاق می گردد كه بخاطر عقيده، رنگ پوست، جنسيت، قوميت، زبان و يا اعتقادات مذهبى خود زندانى اند، مشروط بر اينكه از كاربرد و ترويج خشونت خوددارى كرده باشند.