۱۳۸۷ اردیبهشت ۲۴, سه‌شنبه

گزارش شمارۀ نُه (۹)
۲ مارس۲۰۰۰ /۱٢ اسفند ۱۳۷۹
اقدام فورى
وضعيت جسمى اكبر محمدى

طبق اخبار واصله، حکم اعدام اكبر محمدى، دانشجوى ۲۹ ساله كه در سپتامبر ۱۹۹۹ طى يك دادگاه ناعادلانه به مرگ محكوم شده است، از سوى ديوان عالی كشور تأييد گرديد و نامبرده اكنون در شرف اعدام قريب الوقوع قرار دارد. حكم اعدام اكبر محمدى را فقط آيت الله سيدعلی خامنه اى رهبر جمهورى اسلامى می تواند لغو كند.

اكبر محمدى طى بازجويی، شكنجه شده است. او را از دست آويزان كرده و به كف پاهایش شلاق زده اند. او اكنون خون ادرار می کند و ظاهرآ يك اعتصاب غذاى عمومى را نيز در زندان سازماندهى كرده است.

به گزارش برخى مطبوعات، اكبر محمدى نامه اى خطاب به رئيس قوۀ قضاييه آيت الله محمود هاشمى شاهرودى نوشته است. او در اين نامه، كه در برخى از روزنامه هاى ايران انتشار يافته، مدعى است كه او را با كابل برق «به شدت كتك زده» و شكنجه كرده اند. پزشك زندان توصيه نموده كه اكبر محمدى را به بيمارستانى خارج از زندان منتقل كنند، اما اين انتقال هنوز صورت نگرفته است.

اکبر محمدی در ارتباط با تظاهرات دانشجويى در ژوئیۀ ۱۹۹۹ [تیر ۱۳۷۸] دستگير و در دادگاه انقلاب تهران به مرگ محكوم گرديد. دو دانشجوى ديگر به نام هاى احمد باطبى و علی شافعى نيز در همین ارتباط به مرگ محكوم شدند، اما به گفتۀ روزنامۀ «فتح» و «عصر آزادگان» اين احكام به ترتيب به ده سال و ۲.۵ سال زندان تقليل يافته اند. سازمان عفو بين الملل تأكيد می كند كه اين سه تن به طور غيرعلنى و در یک دادگاه ويژه، كه آيين دادرسى در آن با موازین بين المللی مغايرت دارد، محاكمه شده اند.

گزارش ها حاكى است كه وضعيت جسمى اكبر محمدى بسيار وخيم بوده و كليه هاي وی تقريباً از كار افتاده اند. سازمان در حال جستجو است تا از جزییات وضعيت جسمى وى باخبر شده و اطمينان حاصل كند كه آيا معاينات و معالجات ضرورى در اختيار وی قرار گرفته است يا خير. سازمان عفو مصرانه درخواست می كند كه حكم اعدام اكبر محمدى لغو شده و یک دادگاه صالح و مطابق با موازین بين المللی، موارد اتهام وى را مجددآ مورد بررسى قرار دهد.
پيش زمينه
اكبر محمدى برادر منوچهر محمدى، از رهبران انمجن دانشجويان و دانش آموختگان ملی، است كه او نيز در پى تظاهرات دانشجويى سال ۱۹۹۹ [تير ۱۳۷۸] دستگير و به ۱۳ سال زندان محكوم گرديد. سازمان عفو مراتب نگرانى خود را نسبت به سرنوشت شمار زيادى دانشجوى دستگير شده كه بدون صدور كيفرخواست در بازداشت بسر می برند، اعلام می دارد.

تظاهرات آرام و به دور از خشونت دانشجويان در ژوئیۀ ۱۹۹۹ در اعتراض به لايحۀ اصلاح قانون مطبوعات و توقیف روزنامۀ «سلام» صورت گرفت. عناصر موسوم به انصار حزب الله با حمايت نيروهاى امنيتى به دانشجويان حمله ور شدند، يك نفر را كشته و تعداد زيادى را مجروح ساختند.
اين اقدامات توصيه می شود
به مقامات ايران، آيت الله سيدعلی خامنه اى رهبر جمهورى اسلامى، حجت الاسلام محمد خاتمى رئيس جمهور، و آيت الله محمود هاشمى شاهرودى رئيس قوۀ قضاييه، نامه بنويسيد:
· خود را عضو يا هوادار سازمان عفو معرفى كنيد.
· از مقامات ايران مصرانه بخواهيد كه حكم اعدام اكبر محمدى را لغو كنند. چنانچه ارتكاب جرايم جنايى به او نسبت داده شده است، قانون و مادۀ مورد استناد را جويا شويد.
· بپرسيد كه آيا معاينات پزشكى بر روى وى صورت گرفته است يا خير؟ اگر گرفته، نتيجۀ آنها چيست؟
· بپرسيد كه آيا مراقبت هاى پزشكى مطابق با موازین بين المللی، از جمله مقررات حداقلی سازمان ملل در خصوص رفتار با زندانيان سياسى (مادۀ ۲۲) در اختيار وى قرار گرفته است يا خير.
· اگر ظرف دو ماه پاسخى از سوى دولت ايران و يا ديگر مقامات اين كشور دريافت نشد، لطفاً دوباره نامه نوشته و پاسخ بخواهید. چنانچه نامۀ خود را پس از ۲۵ آوريل ۲۰۰۰ پست می كنيد، لطفاً قبلاٌ با دفتر سازمان تماس حاصل فرماييد. ضمناً در صورت دريافت هر گونه پاسخى از سوى مقامات ايران، لطفاً يك رونوشت از آن را به دبيرخانۀ بين المللی سازمان (گروه پزشكى) ارسال کنید.
· رونوشت نامه هاى خود را به آدرس آقاى كمال خرازى وزير امور خارجه، آقاى محمدحسن ضيايی فر رئيس كمسيون حقوق بشر اسلامى، و سعيد نشاط رئيس سازمان دفاع از قربانيان خشونت، ارسال داريد.
(توضیح مترجم): آدرس خامنه ای، خاتمی، شاهرودی، خرازی، ضیایی فر و نشاط به پایان متن اصلی این گزارش اضافه شده است.

هیچ نظری موجود نیست:

بايگانی وبلاگ

۵١ گزارش عفو

Fiffty-one Amnesty International reports about Iran
http://www.amnesty.org/

توضیح:عبارت Prisoner of Conscience از ابداعات Peter Benenson بنيانگذار سازمان عفو بين الملل می باشد كه طبق تعريف به كسانى اتلاق می گردد كه بخاطر عقيده، رنگ پوست، جنسيت، قوميت، زبان و يا اعتقادات مذهبى خود زندانى اند، مشروط بر اينكه از كاربرد و ترويج خشونت خوددارى كرده باشند.